Mała encyklopedia wiedzy o Japonii 

    Tatuaż japoński jest sztuką bardzo starą zrodzoną z tradycji i innych życiowych uzasadnień. Zawsze uznawano go za formę zdobienia ciała i powód do dumy. Prawdopodobnie tradycja tatuażu japońskiego wywodzi się ze starożytnych praktyk leczniczych, ze zwyczaju wcierania sadzy w zranione miejsca. Od europejskiego różni się tym, że wykonywany na skórze ornament ma ciemne tło.
    Najstarsze tatuaże wykonywano w czarnym i białym kolorze, później zaczęto stosować także inne barwniki. Bywały tatuaże sekretne – białe, dostrzegalne dopiero w kąpieli. W okresie feudalnym tatuaż w kształcie czarnej obręczy był znakiem kary, w ten sposób piętnowano przestępców. Na polu bitwy dzięki tatuażowi można było dokonać identyfikacji ciała.