Przysłowia 


Według Słownika współczesnego języka polskiego przysłowia to krótkie wypowiedzi pochodzące ze źródeł ludowych lub literatury, utrwalone w ustnej tradycji i świadomości ludzi posługujących się jakimś językiem. Zwykle wyrażają różne uniwersalne przekonania, wskazówki życiowe, przesłania i mądrości.
  Wśród wielu japońskich przysłów są takie, które wykazują duże podobieństwo do polskich porzekadeł. Korzystając z artykułu Renaty Mitsui: „Mądrość narodów”, zamieszczonego w Gazecie Klubu Polskiego w Japonii nr 6 (33) z grudnia 2003 roku, gimnazjaliści opracowali krótką interpretację podobnych japońskich i  polskich  przysłów.



PRZYSŁOWIE JAPOŃSKIE PRZYSŁOWIE POLSKIE INTERPRETACJA
Ranne wstawanie – trzech groszy zyskanie Kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje.
W polskim porzekadle jest mowa o tym, że ten, kto wcześnie wstaje, otrzymuje Boże błogosławieństwo i dzięki temu może więcej zdziałać.
Japończycy uważają podobnie, ale ich podejście jest bardziej materialistyczne. Pracowity dzień przynosi zyski – w postaci symbolicznych trzech groszy.
Nie wróci na tacę rozlana z niej woda Co się stało, to się nie odstanie
Przysłowia mówią o tym, że gdy coś się wydarzy, nie mamy już na to żadnego wpływu. Nie trzeba się smucić tylko znaleźć pozytywne strony zdarzenia.

Trzeci raz prawdziwy.
Do trzech razy twarz Buddy

 Do trzech razy sztuka.
W Japonii i w Polsce uważa się, że powinniśmy nie zrażać się niepowodzeniami i podejmować kolejne próby, nawet do trzech razy.
Dla Japończyków ta trzecia próba jest ostateczną, gdyż jak uważają, nawet cierpliwość Buddy może się wyczerpać.
Dobre lekarstwo gorzko smakuje Prawda w oczy kole.
Polacy sądzą, że choć prawda jest lepsza od kłamstwa, może być trudna do zaakceptowania.
Japońskie podejście w tej kwestii jest zupełnie odmienne, aby coś zyskać, trzeba zapłacić określoną cenę.
Wszedłeś do wioski, podporządkuj się wiosce Jeśli wszedłeś między wrony, to kracz, jak i one.
Oba porzekadła zgodnie podkreślają fakt, że gdziekolwiek jesteśmy powinniśmy dostosować się do panujących tam obyczajów.

Opracowanie: Julia Kraszewska, Jarosław Brodziński, Paweł Mazurek i Miłosz  Kokosiński  –  uczniowie klasy II